Στην οξεία απώλεια της ακοής προκαλείται μεγάλου βαθμού νευροαισθητήρια βαρηκοΐα, που μπορεί να φτάσει τα όρια της κώφωσης, Â συνήθως μονόπλευρα, ενώ μπορεί να συνυπάρχουν εμβοές και ίλιγγος.
Η βλάβη εντοπίζεται συνήθως στον κοχλία ενώ το ακριβές αίτιο της νόσου δεν είναι πλήρως γνωστό. Η ιογενής αιτιολογία της νόσου θεωρείται σήμερα πιθανή (πολλοί ασθενείς αναφέρουν πρόσφατο ιστορικό λοίμωξης των ανώτερων αναπνευστικών οδών), καθώς και αγγειακά αίτια ή ρήξη μεμβρανών του κοχλία ή τέλος κάποιο αυτοάνοσο νόσημα.
Είναι απαραίτητη η άμεση εξέταση του ασθενούς από το θεράποντα ωτορινολαρυγγολόγο του για διερεύνηση και αντιμετώπιση της νόσου. Όσο πιο γρήγορα ξεκινήσει τη θεραπεία τόσο καλύτερα αποτελέσματα αναμένονται για μερική ή πλήρη αποκατάσταση της νόσου.
Στους μισούς ασθενείς η ακοή αποκαθίσταται πλήρως μέσα σε 4-6 εβδομάδες , ενώ στο ¼ περίπου των ασθενών δεν εμφανίζεται καμιά βελτίωση.